सर्वप्रथम अपर्णाने दिलेला खो मी गांभीर्याने घेतल्याबद्दल मी सर्वांची माफी मागतो (मला हायपर लिंकही जमतं, पण कशाला उगाच एखाद्याचे हिट्स वाढवा.) कुठला खो? अहो तो नाही का इ.स.पू.1245 साली दिलेला, हसू नका तारखेचे पुरावे आहेत माझ्याकडे. त्यांना पुरा इकडे बघा काय तोडलेत आम्ही.
भाषांतराचा हा खो म्हणजे माझ्या ब्लॉगची गोगलगाय दौड रोखायचा एक कट होता (आरोपी अपर्णा हाजीर हो) माझ्या भाषांतराची कुर्‍हाड कोणत्या दुर्दैवी कविवर कोसळतेय याची मलाही उत्सुकता होती. पण सगळे सुखरूप आहेत. तरी एक कविता कचाट्यात सापडलीच. ही जॉनी जॉनी लहानपनी तुमच्यातल्या बर्‍याच कोनी कोनी ऐकली असेलच? म्हणूनच मुद्दाम मूळ कविता मी पोस्ट करत नाही.
लहानपणी जॉनी जॉनी ऐकताना वाटायचं यांचा बाप जाम शॉलेट हाये. खोड्या पचवायची सहनशक्ती हल्लीच्या पालकांमध्ये प्रमाणापेक्षा जास्त दिसते. असो तर ही कविता आपल्याइथे काही घरांत कशी झाली असती ते मांडायचा मी प्रयत्न केलाय. आता पुरेशा प्रमाणात बडबड झालेली आहे, पण थांबा इतक्यात जांभई देऊ नका भाषांतर संपायला अवकाश आहे राखून ठेवा शेवटच्या कडव्यापर्यंत.
मराठी जॉनी जॉनी:
गणू गणू
गणू गणू
हो बाबा
साखर खाल्लीस?
नाय बाबा
खोटं बोलतोस?
नाय बाबा
उघड पाहू तोंड
आ आ आ
गधड्या शिंच्या रांडेच्या या वयात ही थेरं
.... (बाबा गणूचं मारून मारून गोणपाट करतात)
गणू !! गणू?
ऊं बाबा
... सुजलास का रे?
उ .. उ .. ब .. भ्म्हाSSSSSSSSSSSSSSऽ :(
- साद
