राजा आणि राणी

राजा आणि राणी बसले होते एकांतात
राजा बसला होता एकटक बघत दूर आसमंतात
राणी म्हणाली स्वारी आज गप्प का?
कारभाराचा ताण की युद्धाची भिती?
राजाने गंभीर चेहर्‍याने नकारार्थी मान दर्शवली
राजाचं असलं वागणं पाहून राणीची घालमेल बळावली
महाराज बोला काहीतरी असे गप्प राहू नका
मौन जिव्हारी लागतंय असे माझ्याशी वागू नका
डोळ्याला लागलं पदराचं टोक
सुटलं मौन थरथरले ओठ
मला राजा व्हायचं नव्हतंच पण कुणाला बोललो नाही कधी
वासराहक्काने आली माझ्या नशिबी राज गादी
निर्णय माझे मी कधी घेतलेच नाहीत
मला समजून घेणारे कुणी भेटलेच नाहीत
मला जन्मजात शत्रू होते
माझ्या आजूबाजूला घाम, हत्यारं, लढाया, रक्त, आक्रोश आणि अश्रू होते
मारलं त्यांना का मारलं? लुटालूटीतून काय साधलं?
साम्राज्याच्या विस्तार केला, शाही खजिना भरत नेला
राजधर्म हाच असं जेष्ठांनी सांगितलेलं
कळत्या वयात राजधर्म समजून युद्ध केली
नको वाटत असतानाही कत्तल सुरुच राहिली
मग राजा अधिकच हळवा होत म्हणाला
राजकुमार आहेत आता तुमच्यापोटी
त्यांनाही यातनंच जावं लागेल
माझ्यासारखं समजून उमजून रुक्ष, कोडगं व्हावं लागेल
म्हणून काल बातमी कळली तेव्हा आतल्याआत रडलो होतो
खाल मानेने देवघरातल्या देवाच्या पाया पडलो होतो
राणी राजाला बिलगली
कुणीच काही बोललं नाही
दूरवर आभाळात नजर लावून दोघे काहीतरी शोधत राहिले

-प्रसाद