मागे एकदा डोंबिवलीत 'आयुष्यावर बोलू काही' या श्री. संदिप खरे, आणि डॉ. सलील कुलकर्णी यांच्या कार्यक्रमाला जाण्याचा योग आला होता, तेव्हा संदिप खरेंनी सादर केलेली 'नास्तिक' ही कविता मला विशेष भावली. तसं बघायला गेलं तर त्यांच्या सगळ्याच कविता मला आवडतात, पण 'नास्तिक' माझी सगळ्यात आवडती. मला सुचतच नव्हतं काही त्या दिवशी, वाटत होतं ती कविताच ऐकत रहावी, काही केल्या कामात लक्ष लागेना. मग याहू वर चॅट करता करता हे चित्र रेखाटलं, फायदा विशेष झाला नाही, अस्वस्थता कायम राहिली ... गुरुवार, ११ जून, २००९
नास्तिक
मागे एकदा डोंबिवलीत 'आयुष्यावर बोलू काही' या श्री. संदिप खरे, आणि डॉ. सलील कुलकर्णी यांच्या कार्यक्रमाला जाण्याचा योग आला होता, तेव्हा संदिप खरेंनी सादर केलेली 'नास्तिक' ही कविता मला विशेष भावली. तसं बघायला गेलं तर त्यांच्या सगळ्याच कविता मला आवडतात, पण 'नास्तिक' माझी सगळ्यात आवडती. मला सुचतच नव्हतं काही त्या दिवशी, वाटत होतं ती कविताच ऐकत रहावी, काही केल्या कामात लक्ष लागेना. मग याहू वर चॅट करता करता हे चित्र रेखाटलं, फायदा विशेष झाला नाही, अस्वस्थता कायम राहिली ... 
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
हो रे प्रसाद ... मी सुद्धा ठाण्याच्या 'आयुष्यावर बोलू काही' या कार्यक्रमात पहिल्यांदा ही कविता ऐकली. शेवट तरं आरपार गेला. तू काढलेलं ते चित्र एकदम समर्पक आहे.
उत्तर द्याहटवा(मला उगाच वाटले की थोडं अजून मोठ चित्र असतं तर देवळाबाहेर विचार करत उभा राहिलेला एक मनुष्य दाखवता आला असता.)
मलाही खूप आवडतात त्यातली संदिप खरेंची गाणी, आणि कविता सादर करण्याची स्टाईल,
उत्तर द्याहटवाती सूर्याची किरणंच बघा कशी वाकडी वाकडी आलीएत, आधी आमची चित्रकला म्हणजे उजेड, त्यात माऊस पकडून चित्र काढताना हात जाम थरथरतो (नाचता येईना ..), तेव्हा देवळाबाहेर विचार करत असलेला मनुष्य काढायचा मी स्वप्नातसुद्धा विचार करणार नाही, कारण 25-30 वर्ष सहज लोटतील माझं ते चित्र पूर्ण व्हायला.
प्रतिक्रिया दिल्याबद्दल धन्यवाद रोहनजी :)