नमस्कार दोस्तांनो,

चुरापाव वाचण्याआधी चुरापावविषयी थोडं सांगतो. चुरापावची तोंडओळख म्हणा हवं तर. बर्‍याच जणांना चुरापाव माहितदेखील असेल, कधीनाकधी त्याची तोंडओळख (शब्दशः तोंडओळख) झालीही असेल कदाचित. तुम्ही नाक्यानाक्यावर वडापावच्या गाड्या पाहिल्या असतील. त्याच वडापावची चटणीपाव आणि चुरापाव ही धाकटी उपेक्षित भावंडं म्हणूयात. म्हणजे पहा ना वडापाव आता गाडीवरुन, मॉलमधून, फाईव्हस्टार रेस्टॉरेंटपर्यंत गेला. आता तर बर्‍याच राजकीय पक्षांशी त्याची सलगी ऐकीवात येतेय, पण इतकं असूनही चुरापाव आणि चटणीपाव उपेक्षितच. लोकांना चटणीपावचं नाव तरी माहित असतं, तर दुसरीकडे चुरापाव जवळजवळ नामशेष होण्यातच जमा आहे.

तसा हा चुरापाव वडापावइतका चविष्ट नाही, पोटभर नाही, नुसताच एक हलकाफुलका टंगळमंगळ पदार्थ. चुरापाव हा एक विचार आहे एक 'easy going attitude'. मी साहित्यातला जाणकार नव्हे, साहित्याला वेगळीच उंची वगैरे देण्याचा विचार ब्लॉग सुरु करण्यामागे नाही. हा ब्लॉग खरंतर माझ्यासारख्या चुरापाव लोकांसाठी ज्यांना केवळ वाचायचंय बघायचंय आणि सोडून द्यायचंय. माझी चुरापावविचारसरणी कोणाला आवडो न आवडो वडे तळायला सुरुवात झालीय ...

पुन्हा भेटूच ...

रविवार, ३० मार्च, २०१४

Moon Heart and the Secret







आसमांमे जब यूं सितारे चमचमातें
फीर किसी बहाने से हमें वो याद आतें
ये शहेर सारां सपनोंमे डूब जातां
कही चाँद  मेरे सिनेमे चूभ जातां

हलकें हाथों से जब चाँद निकाला हमने 
एक टुकडा चाँद का रेह गया सिनेमे 
और एक टुकडा दिल का था गया सिनेसे 

तबसे लेके आज तक 
ना कभी चाँद  नजर आया पुरा 
दिलभी धडका किया तो अधुरा अधुरा 

चाँद  के दागके मशहूर किस्से है 
दाग कैसे वो तो इस दिल के हिस्से है

इसिलिए किसी रोज जब वो नजर आये 
तो आसमांमे चाँद भी धडकता है
और इधर दिल का हर कोना ठंडी रोशनि सें उजलता है  


- प्रसाद साळुंखे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा